|
|
| Geslacht | Man |
| Leeftijd | Onbekend | | |
| Overleden | ?-6-1779 | te | Dalfsen |
| Begraven | 29-6-1779 | te | Dalfsen |
|
|
| Huwelijk |
14-3-1762 |
te |
Dalfsen |
| |
| met | Aaltje Lamberts |
| | Overleden | ?-9-1781 |
| Notities | De huwelijks akte van Gerrit en Aaltje is het oudste document dat teruggevonden is.
In trouwboek ook Gerrit Burger.
Hierbij de vermelding, weduwnaar (Gerrit is eerder getrouwd geweest!)
Gerrit Burger, weduwnaar, uit Dalfsen met
Aaltje Lambert van Ramelen, onder Raalte, getrouwt alhier den 14 maart 1762 |
|
|
| Notities persoon | Burger of Borger
In de tijd van Gerrit wordt de naam Burger en Borger door elkaar gebruikt. Het lijkt er sterk op dat de zoon Lambert de naam Borger definitief is gaan gebruiken. Zijn nazaten gebruiken allemaal consequent de familienaam Borger.
Bij de oudste zoon Hendrik lijkt de naam Burger met één uitzonder consequent gebruikt gebruikt te worden. Hij gebruikt alleen Borger bij zijn tweede huwelijk (1808), maar bij zijn derde huwelijk (1820) en vierde huwelijk (1823) wordt de familienaam Burger gebruikt.
Opvallen is dat in de huwelijksakte (1823) van zoon Hendrik staat vermeld: "Hendrik Burger [...] zoon van Gerrit Borger (of Burger)..."
Van de jongste zoon Dirk weten we nagenoeg helemaal niets.
Er kunnen twee verklaringen zijn voor het gebruik van deze twee familienamen.
De eerste verklaring is erg speculatief. Er zou een Duitse oorsprong kunnen zijn en dat de naam aanvankelijk Börger is geweest (met O umlaut). Wat je uitspreekt als Burger. In deze tijd is er veel verkeer van mensen tussen Salland, Twente en Nordhorn (Duitsland). De naam Börger wordt in de grensstreek veel teruggevonden.
Een minder speculatieve verklaren heeft alles te maken met de naam schrijven op het gehoor. In het dialect dat in en rond Dalfsen werd gesproken spreek je Borger als Burger uit.
Het is natuurlijk de pen (of veer) van de dominee of ambtenaar van de burgelijke stand die de naam neerschrijft op gehoor. Interessant hierbij is dat op de tweede huwelijksakte van zoon Hendrik (1820) waar Lambert als getuigen wordt opgevoerd, vermeld staat dat beiden niet kunnen schrijven. Dus er is geen bewijs van hoe ze hun eigen naam gebruikten.
Wel is een origineel schrift gevonden van de zoon van Lambert (en kleinzoon van Gerrit), Hermannes die met de pen in zijn eigen hand met Borger ondertekend.
. |
|